تأثیر محلول پاشی اسید سالسیلیک و اکسین بر عملکرد و صفات مورفولوژیکی سه رقم سیب زمینی (Solanum tuberosum L.)

رامین حمیدی1،محمد صدقی2،داریوش تقوی3*، امید سفالیان2   1-کارشناس­ارشد زراعت، سازمان جهاد کشاورزی استان آذربایجان غربی 2- دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی 3-کارشناس­ارشد علوم و تکنولوژی بذر گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی   *نویسنده مسئول [email protected]   تاریخ دریافت: 04/12/92                                                                                      تاریخ پذیرش: 44/05/93   چکیده   به­منظور بررسی اثر کاربرد اسید سالیسیلیک و اکسین بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی، آزمایشی به­صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو عامل رقم­ در سه سطح (آگریا، دزیره و گرانا) و نوع محلول­پاشی (اسید سالیسیلیک، اکسین و عدم استفاده از تنظیم­کننده رشد گیاهی (شاهد)­­ با سه تکرار در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی استان آذربایجان­غربی به اجرا درآمد. نتایج نشان دادند که تیمار اسید سالیسیلیک موجب افزایش 58 درصدی عملکرد غده در رقم آگریا نسبت به سایر ارقام و تنظیم­کننده­های رشد گیاهی شد. در همه ارقام محلول­پاشی اسید سالیسیلیک موجب افزایش معنی­دار وزن غده نسبت به شاهد (عدم مصرف تنظیم­کننده رشد­ گیاهی) و اکسین گردید. بیشترین شاخص برداشت در رقم آگریا با تیمار اسید سالیسیلیک با 5/83 درصد به­دست آمد. بیشترین قطر غده (61/7 سانتی­متر) از محلول پاشی اسید سالیسیلیک به‏دست آمد. محلول­پاشی اسید سالیسیلیک موجب افزایش معنی­دار عملکرد بیولوژیکی نسبت به تیمار اکسین و عدم مصرف تنظیم­کننده رشد گیاهی گردید. رقم گرانا تیمار شده با اکسین موجب افزایش معنی­دار وزن خشک اندام‌های هوایی با 36/13 تن در هکتار گردید. محلول‏پاشی اسید سالیسیلیک موجب افزایش معنی­دار تعداد غده در بوته گردید. رقم آگریا همراه با محلول­پاشی جداگانه اکسین یا اسید سالیسیلیک، می­تواند موجب تولید حداکثر عملکرد در واحد سطح شود.